مراقبت از کودک

شروع غذای جامد ، مواد معدنی و ویتامین‌ها در دوران شیردهی

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (1)

رشد تغذیه یک “پیشرفت آموخته شده رفتارها” است. این بستگی به یکپارچگی ساختاری و بلوغ عصبی دارد و با خلق و خوی فردی، روابط بین فردی، تأثیرات محیطی و فرهنگ ترکیب می‌شود. شیوه‌های تغذیه در طول دو سال اول زندگی به ایجاد الگوهای غذایی مادام العمر کمک می‌کند، بنابراین ایجاد عادات غذایی سالم مهم است.

در این مقاله از داروچی به بررسی ، مواد غذایی معرفی شده توسط والدین به نوزادان و کودکان می‌پردازیم. با داروچی همراه باشید.

نیازهای تغذیه ای نوزادان

 نیازهای انرژی برای نوزادان بسته به سن متفاوت است. الزامات تقریبی به شرح زیر است:

0 تا 2 ماهگی: 100 تا 110 کیلو کالری / کیلوگرم در روز

3 تا 5 ماهگی: 85 تا 95 کیلو کالری در کیلوگرم در روز

6 تا 8 ماهگی: 80 تا 85 کیلو کالری بر کیلوگرم در روز

9 تا 12 ماهگی :  80 کیلو کالری در کیلوگرم در روز

مرجع غذایی مواد مغذی انتخاب شده برای نوزادان

فهرست مطالب

    0 تا 6 ماه 7 تا 12 ماه
کربوهیدرات   60 گرم در روز 95 گرم در روز
چربی   31 گرم در روز 30 گرم در روز
پروتئین   1.52 گرم بر کیلوگرم در روز 1.2 گرم بر کیلوگرم در روز
کلسیم   200 میلی گرم در روز* 260 میلی گرم در روز*
اهن   0.27 میلی گرم در روز  11 میلی گرم در روز
فلز روی   2 میلی گرم در روز 3 میلی گرم در روز

* این مقادیر نشان دهنده میزان مصرف کافی برای کلسیم است. داده‌های علمی‌کافی برای محاسبه میزان توصیه شده رژیم غذایی (RDA) وجود نداشت.
¶ ذخایر آهن نوزادان ترم که وزن هنگام تولد برای سن حاملگی مناسب است، نیاز آهن آنها را تا چهار تا شش ماهگی تامین می‌کند.

انرژی مورد نیاز واقعی برای یک نوزاد بسته به ویژگی‌های فردی از جمله نیازهای پزشکی و رشد پیش رو متفاوت است.

انرژی دریافتی تحت تأثیر تعداد دفعات غذا خوردن، تعداد غذاهای مصرف شده، چگالی انرژی غذاهای مصرف شده و اندازه سهم وی است.

نوزادان یک توانایی ذاتی برای تنظیم انرژی دریافتی دارند .(مثلاً، زمانی که با دفعات کمتری تغذیه می‌شوند، بخش‌های بزرگ تری مصرف می‌کنند؛ آنها بخش‌های کوچک تری از غذاهای پر انرژی را مصرف می‌کنند. با این حال، خود تنظیمی‌ذاتی ممکن است توسط عواملی غلبه کند که رفتار گرسنگی را کاهش می‌دهد. (به عنوان مثال، تغذیه اجباری، محدودیت مصرف، نشانه‌های محیطی)

شیر انسان و فرمول شیرخوار  

شیر انسان غذای ایده آل برای نوزادان ترم است . مصرف کافی شیر انسان یا شیر خشک تجاری برای نوزادان نیازهای تغذیه‌ای نوزادان را در شش ماه اول زندگی برآورده می‌کند. پس از آن، غذاهای کمکی به مکمل انرژی، آهن، ویتامین ها و عناصر کمیاب کمک می‌کند و نوزاد را برای رژیم غذایی متنوع تر آماده می‌کند.

سایر انواع شیر (مانند شیر گاو اصلاح نشده، شیر بز و شیرهای گیاهی غیر از شیرخشک‌های تجاری سویا) برای نوزادان کمتر از 12 ماه نامناسب هستند. نسبت‌های نامناسب پروتئین، چربی و کربوهیدرات‌ها یا مقادیر ناکافی ویتامین‌ها یا مواد معدنی (مانند ویتامین D، فولات دارند.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (8)

غذاهای تکمیلی در دوران نوزادی

غذاهای کمکی (که گاهی اوقات بیکوست یا “غذاهای از شیر گرفتن” نامیده می‌شود) غذاها و مایعاتی جامد به غیر از شیر انسان یا شیر خشک نوزادان هستند که توسط شیرخواران هنگام گذار از رژیم غذایی مایع به رژیم غذایی اصلاح شده بزرگسالان خورده می‌شوند. 

در پایان سال اول زندگی، اکثر نوزادان سالم تقریباً نیمی‌از انرژی مورد نیاز خود را از غذاهای کمکی دریافت می‌کنند.

شروع غذای کمکی نوزادان

چه زمانی باید غذاهای مکمل را شروع کرد؟

یکی از سوالاتی که ذهن مادران را درگیر خود کرده است ، زمان شروع دادن غذای کمکی و مکمل به نوزاد شیرخوار است. که با این سوال مطرح می‌شود:

کی باید به نوزاد غذای کمکی داد؟

زمان بندی بهینه  

بر اساس نیازهای فیزیولوژیکی و بلوغ رشدی عصبی، غذاهای کمکی به طور مطلوب بین چهار تا شش ماهگی معرفی می‌شوند. اگرچه سن معمولاً پیش‌بینی‌کننده خوبی برای آمادگی برای خوردن غذاهای جامد است، استفاده از سن به عنوان تنها پیش‌بینی‌کننده ممکن است نیازهای تک‌تک نوزاد، به‌ویژه نوزادی که نارس به دنیا آمده است را نادیده بگیرد.

تا چهار ماهگی، وزن بیشتر نوزادان در هنگام تولد دو برابر شده است. در شش ماهگی، غذاهای کمکی برای حمایت از رشد، ارضای گرسنگی و تکمیل نیازهای انرژی و مواد مغذی ضروری می‌شوند.

پس از شش ماهگی، حجم شیر انسان خورده شده توسط نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند، به طور کلی برای پاسخگویی به نیاز نوزاد به انرژی، پروتئین، آهن، روی و برخی ویتامین‌های محلول در چربی کافی نمی‌باشد.

تأخیر در معرفی غذاهای کمکی تا حداقل چهار ماهگی ممکن است در کاهش خطر درماتیت آتوپیک و حساسیت آتوپیک در نوزادان در معرض خطر بیماری آلرژیک مفید باشد.

برای نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، منتظر ماندن تا حداقل شش ماهگی شیرخوار برای معرفی غذاهای کمکی می‌تواند از عفونت‌های گوارشی بدون به خطر انداختن رشد جلوگیری کند. طبق یک مطالعه مشخص شد،  نوزادانی که به مدت شش ماه به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه می‌شدند، رشدی مشابه با نوزادانی داشتند که از چهار ماهگی غذای کمکی دریافت می‌کردند، اما عفونت‌های گوارشی کمتری داشتند.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (10)

مهارت‌های رشدی

معرفی غذاهای جامد باید تا زمانی به تعویق بیفتد که نوزاد بتواند با حمایت بنشیند و کنترل خوبی بر سر و گردن داشته باشد. این نقطه عطف رشد می‌تواند به راحتی و به درستی توسط اکثر مادران تعیین شود.

 نوزادانی که می‌توانند با حمایت بنشینند، معمولاً به سایر مهارت‌های لازم برای موفقیت در خوردن غذاهای جامد دست یافته اند از جمله موارد زیر :

  • کنترل کافی تنه (که با توانایی فشار دادن به بالا از وضعیت مستعد با آرنج‌های مستقیم نشان داده می‌شود)
  • توانایی هدایت غذاهای پوره شده به سمت حلق خلفی برای بلع.
  • خاموش شدن رفلکس اکستروژن (معمولاً بین چهار تا پنج ماهگی). رفلکس اکستروژن شامل بالا بردن زبان و فشار دادن آن به هر جسمی‌است که بین لب‌های کودک قرار می‌گیرد تداوم رفلکس اکستروژن، غذا خوردن با قاشق را برای مادر و نوزاد دشوار و خسته کننده می‌کند.
  • آماده‌سازی برای بافت‌های مختلف غذاهای مکمل با گذاشتن دست‌ها در دهان، آوردن اسباب‌بازی‌های خود به دهان، و کاوش در راه‌های مختلف دهان دادن به این اشیا
  • توانایی نشان دادن میل به غذا (با باز کردن دهان و خم شدن به جلو) و سیری (با خم شدن به عقب یا دور شدن). این معمولا در سن پنج تا شش ماهگی به دست می‌آید.
  • مهارت‌های اضافی برای خوردن غذاهای گلوله ای و غذاهای انگشتی لازم است. 

شروع زود هنگام غذای کمکی

دادن غذای کمکی زود هنگام

مقدمه اولیه به معرفی غذاهای کمکی قبل از چهار ماهگی اشاره دارد.

بی فایده بودن غذای کمکی زود هنگام

معرفی غذاهای کمکی قبل از چهار ماهگی هیچ فایده‌ای ندارد. والدین اغلب گزارش می‌دهند که مصرف زودهنگام غلات به نوزادان کمک می‌کند تا در طول شب بخوابند، اما شواهدی برای این مزیت وجود ندارد.

 این موضوع در یک کارآزمایی مورد ارزیابی قرار گرفت که در آن 106 نوزاد به طور تصادفی یک بطری قبل از خواب حاوی غلات برنج (1 قاشق غذاخوری در هر اونس) در پنج هفته یا چهار ماهگی دریافت کردند افزودن غلات با افزایش مدت خواب ارتباطی نداشت.

معرفی اولیه غذاهای آلرژی زا به نوزادانی که در معرض خطر آلرژی نیستند به طور جداگانه مورد بحث قرار می‌گیرد.

مضرات احتمالی غذای کمکی زود هنگام

معرفی غذاهای کمکی قبل از چهار ماهگی احتمالاً مضر بوده و از جمله مضرات آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

معرفی غذاهای جامد قبل از اینکه یک نوزاد مهارت‌های حرکتی دهانی برای بلع ایمن آنها را داشته باشد ممکن است منجر به آسپیراسیون شود.

شروع غذاهای کمکی قبل از چهار تا شش ماهگی ممکن است منجر به دریافت ناکافی یا بیش از حد انرژی یا مواد مغذی و افزایش بار املاح کلیه شود.

شروع زودهنگام غذاهای جامد با افزایش خطر چاقی در برخی از مطالعات مرتبط بوده است، اما نه در همه کودکان.

تغذیه با غلات به نوزادان در معرض خطر بالای دیابت نوع 1 قبل از سه ماهگی ممکن است خطر ایجاد آنتی بادی‌های سلول جزایر را افزایش دهد.

رابطه بین شیوه‌های تغذیه نوزاد و بیماری سلیاک به طور جداگانه مورد بحث قرار می‌گیرد.

تاخیر در غذای کمکی نوزاد

مضرات احتمالی تأخیر در دادن غذای کمکی به کودک  

خودداری از معرفی غذاهای کمکی تا شش ماهگی نوزاد نیز ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد، از جمله این عوارض می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  1. کاهش رشد به دلیل دریافت انرژی ناکافی
  2. کمبود آهن در شیرخواری که از شیر مادر تغذیه می‌کند، در صورتی که مکمل آهن طبق توصیه‌شده ارائه نشود.
  3. تاخیر در عملکرد حرکتی دهان
  4. بیزاری از غذای جامد
  5. توسعه بیماری آتوپیک (آسم، رینیت آلرژیک، اگزما، آلرژی غذایی)؛ معرفی غذاهای جامد به نوزادانی که در معرض خطر ابتلا به بیماری آلرژیک هستند به طور جداگانه مورد بحث قرار گرفته است.
  6. دیابت نوع 1، به تعویق انداختن معرفی غلات به نوزادانی که در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 1 قرار دارند تا بعد از هفت ماهگی ممکن است خطر ایجاد آنتی بادی‌های سلول جزایر را افزایش دهد.
شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (16)

شروع تغذیه کمکی نوزاد و روند پیشرفت آن

با چه چیزی باید تغذیه شروع شود و چگونه باید پیشرفت کرد؟

انواع غذای مکمل ارائه شده به کودکان خردسال تحت تأثیر فرهنگ، سنت و ترجیحات فردی است .به نظر می‌رسد شیوه‌های تغذیه و ترجیحات ایجاد شده در دوران نوزادی در اوایل کودکی ادامه داشته باشد .

رشد نوزاد باید در هر ویزیت مراقبت‌های بهداشتی کنترل شود تا رشد کند یا سایر مشکلات تغذیه ای شناسایی و برطرف شود. 

دستورالعمل‌های زیر بر اساس توصیه‌های آکادمی‌اطفال آمریکا (AAP) و انجمن اروپایی گوارش، کبد و تغذیه کودکان (ESPGHAN) کمیته‌های تغذیه  است.

چه چیزی باید تغذیه شود 

غذاهای کمکی باید همراه با شیر انسان یا شیر خشک خشک نوزاد استفاده شود تا طیف کاملی از مواد مغذی مورد نیاز برای رشد، رشد و سلامت نوزاد را فراهم کند .

با معرفی غذاهای جامد، مصرف شیر خشک یا شیر انسان باید به تدریج به 28 تا 32 اونس در روز کاهش یابد.

ابتدا باید غذاهای تک ماده‌ای معرفی شوند. کمیته تغذیه AAP پیشنهاد می‌کند که ابتدا غلات و گوشت‌های پوره شده برای نوزادان ارائه شود زیرا آهن و روی را تامین می‌کنند که به احتمال زیاد در رژیم غذایی نوزادان کمبود دارن.

 گوشت‌های پوره شده آهن هِم را فراهم می‌کنند که نسبت به آهن غیرهِم در دسترس زیستی بیشتری دارد و جذب آهن غیرهِم را افزایش می‌دهد هنگامی‌که این غذاها پذیرفته شدند، ممکن است میوه ها و سبزیجات صاف شده یا پوره شده اضافه شوند. 

  • حداقل یک بار در روز باید حاوی غذاهای غنی از ویتامین C باشد تا جذب آهن را بهبود بخشد.
  • مصرف چربی و کلسترول در نوزادان محدودیتی ندارد.
  • افزودن شکر و نمک ممنوع است.  افزودن شکر و نمک باعث افزایش پذیرش غذا توسط شیرخوار نمی‌شود. اجتناب از شکر و نمک اضافه شده در دوران شیرخوارگی ممکن است به تعیین آستانه پایین‌تری برای طعم شیرین و شور در آینده کمک کند.
  • مصرف بیش از حد غذاهای مکمل پر انرژی ممکن است باعث افزایش وزن بیش از حد در دوران نوزادی شود که ممکن است پیامدهای طولانی مدت داشته باشد.

غلات  

غلات نوزاد تک دانه انتخاب‌های خوبی برای اولین غذای مکمل هستند زیرا انرژی و آهن اضافی را تامین می‌کنند. غلات برنج به طور سنتی ابتدا ارائه می‌شود زیرا کمترین حساسیت را دارد و به راحتی در دسترس است.

 مراقبانی که نگران آلودگی بالقوه غلات برنج با آرسنیک هستند، می‌توانند برای ارائه انواع غلات ، از جمله غلات تهیه شده از جو، توصیه شوند شواهدی وجود ندارد که تاخیر در معرفی محصولات گندم تا شش ماهگی از ایجاد حساسیت به گندم جلوگیری کند.

غلات نوزاد را می‌توان با افزودن شیر انسان، شیر خشک نوزاد یا آب تهیه کرد. غلات باید در ابتدا در مقادیر کم (1 قاشق چایخوری) در پایان شیردهی یا شیردهی ارائه شود. مقدار غلات باید به تدریج تا سن 6 تا 8 ماهگی به حدود یک دوم فنجان در روز افزایش یابد.

غلات باید با قاشق تغذیه شود. تغذیه با قاشق باعث افزایش عملکرد حرکتی دهان می‌شود که ممکن است بر رشد گفتار تأثیر بگذارد.

غلات نباید به بطری اضافه شود، مگر اینکه از نظر پزشکی برای رفلاکس معده به مری (GER) توصیه شده باشد. افزودن غلات به بطری‌ها فرصت یادگیری غذا خوردن با قاشق را به تاخیر می‌اندازد.

 علاوه بر این، افزودن غلات به بطری ممکن است با افزایش چگالی کالری شیر خشک یا با اشتباه گرفتن سیگنال‌های بدن برای سیری و تشنگی، به ایجاد چاقی کمک کند. 

نوزادان مبتلا به GER که مدیریت آنها شامل افزودن غلات به شیشه است نیز باید غلات را از قاشق در زمانی که از نظر رشد آماده برای غذاهای جامد هستند دریافت کنند.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (4)

غذاهای پوره شده  

انواع غذاهای پوره شده باید به تدریج اضافه شوند تا “وعده‌های غذایی” متنوع و متعادلی ارائه شود. در ابتدا پوره‌های تک ماده‌ای توصیه می‌شود.

کمیته تغذیه AAP پیشنهاد می‌کند که غلات نوزاد و گوشت‌های پوره شده به عنوان اولین غذاهای عالی که به خوبی توسط نوزادان پذیرفته شده‌اند و مکمل‌های آهن لازم را فراهم می‌کنند. پیشرفت پیچیدگی و بافت غذاهای پوره شده در زیر مورد بحث قرار گرفته است. (

در سن 8 تا 12 ماهگی، مراقبان باید تشویق شوند که حداقل یک بار در روز میوه و سبزیجات را به کودک ارائه دهند. اما باید به تنوع مواد دقت زیادی شود.

شواهدی وجود ندارد که نشان دهد سبزیجات باید بیشتر یا کمتر از میوه‌ها عرضه شوند. مقبولیت غذاهای جدید با قرار گرفتن در معرض مکرر افزایش می‌یابد. قبل از پذیرفته شدن غذای جدید ممکن است تا 15 بار توسط نوزاد رد شود . که امری طبیعی است .

 تغذیه با شیر مادر ممکن است پذیرش غذاهای جامد را در نتیجه طعم‌های مختلف که از طریق شیر انسان منتقل می‌شود، تسهیل کند .

غذاهای پوره شده در خانه

 والدین ممکن است به دلایل مختلفی (مانند تازگی، افزایش تنوع و بافت، هزینه، اجتناب از مواد نگهدارنده و غیره) غذاهای پوره شده را در خانه تهیه کنند. 

اگر غذاهای پوره شده در خانه تهیه می‌شوند، مهم است که اطمینان حاصل شود که انرژی و محتوای مغذی کافی است. در مطالعات مشاهده‌ای، بسیاری از غذاهای خانگی از نظر مواد مغذی خاص (انرژی، چربی، پروتئین، آهن و روی) کم بودند و محتوای مواد مغذی غذاهای خانگی متغیرتر از غذاهایی بود که به صورت تجاری تهیه می‌شدند .

اسفناج، چغندر، لوبیا سبز، کدو حلوایی و هویج تهیه شده در خانه نباید به نوزادان کمتر از چهار ماه داده شود. این غذاها ممکن است حاوی نیترات کافی برای ایجاد متهموگلوبینمی‌باشند.

والدین باید برچس‌های مواد غذایی را برای محتوای سدیم بخوانند و محصولات “بدون نمک اضافه” را خریداری کنند. غذاهای کنسرو شده در صورتی که حاوی مقادیر زیادی نمک و شکر باشند، نباید برای تهیه غذاهای پوره شده برای نوزادان در خانه استفاده شوند.

 دریافت مرجع رژیم غذایی برای سدیم 120 میلی گرم در روز برای نوزادان 0 تا 6 ماهه و 370 میلی گرم در روز برای نوزادان 7 تا 12 ماهه است.

نگهداری غذاهای پوره شده در خانه برای تغذیه کودک

باید مراقب بود که از فاسد شدن غذاهای پوره شده جلوگیری شود. شیشه‌های غذای نوزادان، پس از باز شدن، قبل از دور ریختن، حداکثر تا 48 ساعت در یخچال نگهداری می‌شوند.

 غذاهای تجاری باید در یک کاسه سرو شوند تا خارج از شیشه. غذای باقی مانده در کاسه باید دور ریخته شود.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (11)

غذاهایی که باید از آنها اجتناب کرد و غذاهایی که نباید از آنها اجتناب کرد

در نوزادان زیر یک سال باید از مصرف برخی غذاها اجتناب شود. آنها شامل غذاهای سفت و گرد (به عنوان مثال، آجیل، انگور، هویج خام و آب نبات گرد)، که می‌تواند منجر به خفگی شود.

از خوردن عسل نیز باید خوداری شود که دلیل آن ارتباط عسل با بوتولیسم نوزادان است.

علاوه بر این، AAP  پیشنهاد می‌کند که از مصرف شیر گاو اصلاح نشده در نوزادان کمتر از 12 ماه خودداری شود. 

غذاهای بسیار آلرژی زا (به عنوان مثال، تخم مرغ، ماهی، بادام زمینی/کره بادام زمینی ، آجیل درختی) ممکن است به نوزادان در سن چهار تا شش ماهگی معرفی شوند، حتی اگر نوزاد در معرض خطر ابتلا به بیماری آلرژیک باشد، مشروط بر اینکه خطر خفگی برطرف شود

به تعویق انداختن معرفی غذاهایی که بیش از سن چهار تا شش ماهگی بسیار آلرژی زا هستند، قبلاً به عنوان راهی برای جلوگیری از بیماری آتوپیک در کودکان پرخطر (آنهایی که یکی از بستگان درجه یک آنها مبتلا به بیماری آلرژیک مستند شده است) پیشنهاد شده بود.

 با این حال، گروه‌های حرفه‌ای مختلف، از جمله کمیته تغذیه AAP و بخش آلرژی و ایمونولوژی و کمیته تغذیه ESPGHAN، هیچ مدرک قانع‌کننده‌ای پیدا نکردند که این عمل اثر محافظتی قابل‌توجهی دارد.

نوشیدنی‌هایی که از دادن آن به کودک باید اجتناب کرد  

 از مصرف برخی نوشیدنی ها در سال اول زندگی باید اجتناب کرد که از جمله این نوشیدنی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

شیر گاو 

 کمیته تغذیه AAP توصیه می‌کند که از مصرف شیر کامل گاو قبل از یک سالگی به دلیل افزایش بار املاح کلیه و افزایش خطر کمبود آهن اجتناب شود .

کمیته تغذیه ESPGHAN پیشنهاد می‌کند که شیر گاو به عنوان نوشیدنی اصلی قبل از 12 ماهگی استفاده نشود. ممکن است حجم کمی‌از شیر گاو به غذاهای کمکی اضافه شود .

شیرهای گیاهی

شیرهای گیاهی غیر از شیر سویا شیر خشک (مثلاً برنج، بادام، نارگیل) به طور کلی باید اجتناب شود زیرا ممکن است نیازهای تغذیه ای نوزاد را برآورده نکنند.

 با این حال، برای نوزادانی که باید از شیر گاو و شیر سویا پرهیز کنند و شیر خشک‌های هیدرولیز شده را مصرف نکنند، شیرهای گیاهی ممکن است تنها جایگزین باشد.

آب میوه 

 آب میوه (شامل آب میوه 100 درصد) به طور کلی نباید به نوزادان کمتر از 12 ماه ارائه شود. برای نوزادان بین 6 تا 12 ماه، مصرف میوه کامل له شده یا پوره شده را به جای آب میوه 100 درصد پیشنهاد می‌کنیم، مگر اینکه آب میوه از نظر پزشکی ضروری باشد.

 این پیشنهاد با سیاست AAP 2017 در مورد آب میوه در نوزادان، کودکان و نوجوانان مطابقت دارد اگر والدین ترجیح می‌دهند زمانی که از نظر پزشکی ضروری نیست به نوزادان آب میوه بدهند، مصرف 100 درصد آب میوه باید به ≤4 اونس (120 میلی لیتر) در روز محدود شود.

آب میوه هیچ مزیت غذایی برای نوزادان ندارد و ممکن است عواقب نامطلوبی مانند سوء تغذیه، تغذیه بیش از حد، اسهال، نفخ شکم، اتساع شکم و پوسیدگی دندان داشته باشد.

اگرچه آب میوه‌های غنی شده با کلسیم منبع زیستی کلسیم هستند، اما فاقد سایر مواد مغذی موجود در شیر انسان و شیر خشک نوزادان (مانند منیزیم، پروتئین) هستند. 

در صورت لزوم پزشکی مثلاً برای مدیریت یبوست، برای ترویج جذب آهن در نوزادان مبتلا به کمبود آهن، نوزادان باید به جای نوشیدنی‌های میوه‌ای که حاوی شیرین‌کننده‌ها و طعم‌دهنده‌های اضافه شده هستند، آب میوه ۱۰۰ درصد مصرف کنند.

از یک فنجان در صورت سن مناسب. آب میوه باید پاستوریزه شود. آب میوه غیر پاستوریزه ممکن است حاوی عوامل بیماری زا باشد به عنوان مثال، اشریشیا کلی.

نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر 

 از مصرف نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر (مانند نوشابه، چای، قهوه، نوشیدنی‌های با طعم میوه) باید در دوران نوزادی اجتناب شود .

در یک بررسی از مطالعه II شیوه‌های تغذیه نوزاد، مصرف نوشیدنی‌های شیرین شده با قند در دوران شیرخوارگی با افزایش خطر چاقی در سن شش سالگی (17 در مقابل 8.6 درصد) همراه بود. مصرف نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر نیز با افزایش خطر پوسیدگی دندان همراه است.

مقدار تغذیه در معرفی غذای جامد به نوزادان

تغذیه بیش از حد ممکن است باعث افزایش وزن بیش از حد در دوران نوزادی شود که ممکن است پیامدهای طولانی مدت داشته باشد . باید به نوزادان اجازه داد که وقتی نشان می‌دهند سیر شده‌اند (مثلاً با خم شدن به عقب یا دور شدن) از خوردن دست بکشند.

تلاش برای وادار کردن نوزاد به خوردن تا حد امکان در هنگام خواب به امید اینکه او در طول شب بخوابد باید ناامید شود.(هیچ مدرکی دال بر مؤثر بودن این عمل وجود ندارد).

این مورد ممکن است با نادیده گرفتن توانایی ذاتی شیرخوار برای تنظیم انرژی دریافتی منجر به پرخوری شود. 

افزایش تدریجی مواد غذایی کمکی در نوزادان

 پیچیدگی و بافت غذاهای کمکی به موازات رشد مهارت‌های تغذیه نوزاد پیشرفت می‌کند.

پوره ها برای شروع غذا دادن به نوزاد

 غذاهای تک ماده‌ای باید هر بار در فواصل سه تا پنج روزه معرفی شوند تا امکان شناسایی عدم تحمل غذایی فراهم شود. کمیته تغذیه AAP غلات نوزاد و گوشت‌های پوره شده را به عنوان اولین غذای عالی پیشنهاد می‌کند. 

هنگامی‌که این غذاها پذیرفته شدند، میوه‌ها و سبزیجات صاف شده یا پوره شده را می‌توان اضافه کرد. هدف اصلی معرفی انواع غذاها، طعم ها و بافت ها تا پایان سال اول و اطمینان از اینکه ترکیب شیر انسان و تغذیه تکمیلی نیازهای تغذیه‌ای نوزاد را برآورده می‌کند می‌باشد.

اولین غذاهای جامد ارائه شده باید به صورت ریز پوره شده، حاوی تنها یک ماده باشد و نباید حاوی مواد افزودنی (نمک، شکر) باشد. غذاهای ترکیبی (مثلاً میوه و غلات، گوشت و سبزیجات) ممکن است پس از تحمل تک تک اجزاء به کودک داده شود.

هنگامی‌که پوره‌های نازک تحمل می‌شوند و نوزاد می‌تواند به طور مستقل بنشیند و سعی می‌کند غذا را با دستان خود بگیرد، پوره‌های غلیظ تر و غذاهای له شده نرم را می‌توان معرفی کرد .

در حدود هشت ماهگی، نوزادان معمولاً بر پوره‌های غلیظ تسلط پیدا کرده‌اند و انعطاف‌پذیری زبان کافی برای جویدن و قورت دادن مواد غذایی با بافت بیشتر (غذای آسیاب شده، غذاهای له شده با توده‌های کوچک و نرم) را خواهند داشت.

مخلوط‌های لمپیتر اغلب حاوی غذای پوره شده با تکه‌های کوچک پاستا، سبزیجات یا گوشت هستند. افزایش تدریجی در انواع بافت ها برای کسب مهارت‌های جویدن و بلع طبیعی و پذیرش بافت‌های مختلف مهم است.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (17)

غذاهای انگشتی برای شروع غذا دادن به نوزاد

در سن 8 تا 10 ماهگی، نوزادان شروع به اصلاح مهارت‌های لازم برای خوردن غذاهای انگشتی به طور مستقل می‌کنند. این مهارت ها شامل توانایی نشستن مستقل است. هماهنگی چشم و دست مورد نیاز برای گرفتن، دستکاری و رهاسازی غذا؛ توانایی “جویدن” (حتی در صورت عدم وجود دندان)؛ و قورت دادن در زمانی که نوزاد به 12 ماهگی می‌رسد، چنگال دست به یک گیره ظریف بالغ می‌شود و توانایی خوردن غذاهای انگشتی را بهبود می‌بخشد.

غذاهای نرم و ریز خرد شده (مانند تکه‌های کوچک میوه‌های نرم، سبزیجات، پنیر، گوشت‌های خوب پخته شده، ماکارونی پخته شده و غیره) و غذاهایی که به راحتی حل می‌شوند (مانند کراکر بچه، غلات خشک) را می‌توان به عنوان فینگر فود ارائه کرد.

 از غذاهایی که خطر خفگی دارند باید اجتناب شود ]. این غذاها عبارتند از هات داگ، آجیل (به ویژه بادام زمینی)، انگور، کشمش، هویج خام، ذرت بو داده و آب نبات‌های گرد.

تغذیه خودسرانه برای شروع غذا دادن به نوزاد

در سن 9 تا 12 ماهگی، بیشتر نوزادان مهارت دستی برای تغذیه خود، نوشیدن از یک فنجان استاندارد با استفاده از دو دست، و خوردن غذاهای آماده شده برای بقیه اعضای خانواده با تطابقات جزئی (مثلاً به صورت لقمه ای) را دارند.

محیط تغذیه نوزاد

ایجاد عادات غذایی سالم نیاز به یک محیط تغذیه سالم و یک رابطه تغذیه سالم دارد . در یک رابطه تغذیه سالم، شیرخوار تعاملات تغذیه را آغاز و هدایت می‌کند و مراقب باید:

  • به نشانه‌های گرسنگی و سیری زود و مناسب پاسخ دهید.
  • توانایی‌های رشدی و مهارت‌های تغذیه نوزاد را بشناسید.
  • نیاز نوزاد به کمک را با تشویق به تغذیه خود متعادل کنید.

مکمل‌های معدنی و ویتامینی در شروع غذا دادن به نوزادان

آهن  

 حداقل نیاز روزانه به آهن بسته به سن حاملگی و وزن هنگام تولد به شرح زیر است:

نوزاد ترم – 1 میلی گرم بر کیلوگرم

نوزادان نارس و نوزادان کم وزن – 2 تا 4 میلی گرم بر کیلوگرم

شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند.

 بعد از چهار ماهگی، آهن مورد نیاز نوزادی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، ممکن است از مقداری که تنها با شیر مادر تامین می‌شود، بیشتر شود. 

علاوه بر شیر انسان، نوعی مکمل آهن (به عنوان مثال، گوشت‌های پوره شده، غلات نوزاد غنی شده با آهن، سبزیجات غنی از آهن، مکمل آهن مایع) توصیه می‌شود که در مجموع حداقل 1 میلی گرم بر کیلوگرم در روز ارائه شود ].

 از 7 تا 12 ماهگی مصرف آهن باید 11 میلی گرم در روز باشد. به طور کلی، به طور متوسط دو وعده (در مجموع 30 گرم یا یک دوم فنجان غلات خشک) غلات غنی شده با آهن در ترکیب با شیر انسان برای تامین نیاز روزانه به آهن کافی است. 

همانطور که غذاهای مکمل معرفی می‌شوند، غذاهایی که حاوی آهن بیشتری هستند ، باید زودتر ارائه شود. والدین باید تشویق شوند که برچسب‌های محصول را به دقت مطالعه کنند تا اندازه سروینگ و درصد ارزش روزانه آهن موجود در هر محصول را تأیید کنند.

 تا زمانی که نیاز به آهن با مصرف غذاهای کمکی تامین نشود، مصرف مکمل با آهن مایع خوراکی مناسب است. 

غذاهای مکمل تجاری کودک غنی از آهن برای نوزادان

غذا اندازه سرو آهن عنصری (میلی گرم)
گوشت
بره، جونیور 2.5 اونس (74 گرم) 1.2
مرغ، صاف شده 2.5 اونس (74 گرم) 1.0
گوشت بره، صاف شده 2.5 اونس (74 گرم) 0.8
گوشت گاو، جونیور یا صاف شده 2.5 اونس (74 گرم) 0.7
مرغ، جونیور 2.5 اونس (74 گرم) 0.7
گوشت خوک، صاف شده 2.5 اونس (74 گرم) 0.7
ژامبون، صاف یا جوان 2.5 اونس (74 گرم) 0.7
غلات
بلغور جو دوسر، خشک، غنی شده 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) 2.0
برنج قهوه ای، خشک، فوری 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) 1.8
برنج، خشک، غنی شده 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) 1.3
جو، خشک، غنی شده 1 قاشق غذاخوری (15 میلی لیتر) 1.1
سبزیجات
لوبیا سبز، جونیور 4 اونس (120 گرم) 1.3
نخود، صاف شده 4 اونس (120 گرم) 1.1
لوبیا سبز صاف شده 4 اونس (120 گرم) 0.8
اسفناج خامه شده یا صاف شده 4 اونس (120 گرم) 0.7

شیرخوارانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند

نوزادانی که شیر خشک غنی شده با آهن (12 میلی گرم آهن عنصری در هر لیتر) دریافت می‌کنند، نیازی به مکمل آهن اضافی ندارند.

نوزادان کم وزن و نارس

 ذخایر آهن نوزادان نارس اغلب در سن دو تا سه ماهگی تخلیه می‌شود. این نوزادان باید حداقل 2 میلی گرم بر کیلوگرم در روز آهن در طول سال اول زندگی دریافت کنند.

میزان دریافت مواد معدنی و ویتامین‎‌ها برای نوزادان و کودکان

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (7)

فلوراید  

 در صورت لزوم، مصرف مکمل فلوراید از شش ماهگی کودک شروع می‌شود. دوز مکمل فلوراید به غلظت فلوراید در منبع آب (برای کسانی که از شیر خشک پودری یا غلیظ برای نوزادان استفاده می‌کنند)  و اینکه آیا نوزاد در معرض سایر منابع فلوراید (مانند خمیردندان فلوراید) قرار می‌گیرد، بستگی دارد .

برنامه غذایی توصیه شده مکمل فلوراید*

سن غلظت فلوراید در آب آشامیدنی جامعه
<0.3 ppm  0.3 تا 0.6 ppm > 0.6 ppm
0 تا 6 ماه هیچ یک هیچ یک هیچ یک
6 ماه تا 3 سال 0.25 میلی گرم در روز هیچ یک هیچ یک
3 تا 6 سال 0.5 میلی گرم در روز 0.25 میلی گرم در روز هیچ یک
6 تا 16 سال 1 میلی گرم در روز 0.5 میلی گرم در روز هیچ یک

* فلوراید سدیم (2.2 میلی گرم سدیم فلوراید حاوی 1 میلی گرم یون فلوراید است).
¶ ppm: قسمت در میلیون 1 پی پی ام = 1 میلی گرم در لیتر.

شیر خشک‌های آماده برای تغذیه نوزاد با آبی که فلوراید ندارد تولید می‌شود.

مکمل فلوراید که از شش ماهگی شروع می‌شود، برای نوزادانی که از شیر خشک آماده تغذیه به عنوان تنها منبع دریافت مواد مغذی و مایعات تغذیه می‌شوند، ضمانت دارد. مکمل فلوراید باید از شش ماهگی برای نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند شروع شود.

هنگامی‌که دندان ها وجود دارند، وارنیش فلوراید ممکن است برای همه کودکان هر سه تا شش ماه در مراقبت‌های اولیه یا مطب دندانپزشکی اعمال شود.

ویتامین D

مکمل‌های ویتامین D باید برای نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند و نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نمی‌کنند و روزانه مقدار کافی شیر غنی‌شده با ویتامین D مصرف نمی‌کنند، ارائه شود.

ویتامین  B12

اگر مادر در دوران شیردهی از مکمل ویتامین B12 استفاده نمی‌کند و برای نوزادانی که از شیر خشک تغذیه می‌کنند و والدینشان کاملاً گیاهخوار هستند ، مکمل‌های ویتامین B12 برای نوزادان شیرخوار مادران سخت‌گیر وگان توصیه می‌شود.

شروع غذای کمکی جامد در نوزادان-داروچی (13)

ویتامین‌های محلول در چربی  

مکمل‌های ویتامین‌های محلول در چربی مثل ویتامین‌های A، D، E و K باید در نوزادانی که مبتلا به بیماری مزمن کلستاتیک کبدی یا سوء جذب چربی هستند در نظر گرفته شود.

خلاصه و توصیه ها

  1. انرژی مورد نیاز برای نوزادان بسته به سن از 80 تا 110 کیلو کالری در کیلوگرم در روز متغیر است. نوزادان یک توانایی ذاتی برای خود تنظیم انرژی دریافتی دارند که ممکن است تحت تأثیر عواملی باشد که رفتار غذایی ناشی از گرسنگی را کاهش می‌دهد. 
  2. مصرف کافی شیر انسان یا شیر خشک برای نوزادان نیازهای تغذیه‌ای نوزادان را در شش ماه اول زندگی برآورده می‌کند. در پایان سال اول زندگی، اکثر نوزادان سالم تقریباً نیمی‌از انرژی مورد نیاز خود را از غذاهای کمکی تأمین می‌کنند. (
  3. غذاهای کمکی باید در ترکیب با شیر انسان یا شیرخشک نوزاد استفاده شود تا طیف کاملی از مواد مغذی مورد نیاز برای رشد، تکامل و سلامت نوزاد را فراهم کند . غذای کمکی باید با استفاده از قاشق یا غذای کودک ارائه شود. آنها را نباید به شیشه اضافه کرد مگر اینکه از نظر پزشکی ضروری باشد (مثلاً برای رفلاکس معده)
  4. ابتدا باید غذاهای تک ماده ای را معرفی کرد. ما پیشنهاد می‌کنیم که غلات نوزاد و گوشت‌های پوره شده در ابتدا ارائه شود. هنگامی‌که این غذاها پذیرفته شدند، میوه ها و سبزیجات پوره شده ممکن است اضافه شوند.
  5. حداقل یک بار تغذیه در روز باید حاوی غذاهای غنی از ویتامین C باشد. افزودن شکر و نمک به غذاهای کمکی ممنوع است. از عسل و غذاهایی که ممکن است منجر به خفگی شوند باید اجتناب شود. (
  6. آب میوه (شامل آب میوه 100 درصد طبیعی ) به طور کلی نباید به نوزادان کمتر از 12 ماه ارائه شود. برای نوزادان بین 6 تا 12 ماه، مصرف میوه کامل له شده یا پوره شده را به جای آب میوه 100 درصدی پیشنهاد می‌کنیم، مگر اینکه آب میوه از نظر پزشکی ضروری باشد .
  7. هنگامی‌که آب میوه از نظر پزشکی تجویز می‌شود، نوزادان باید به جای “نوشیدنی‌های میوه ای” که حاوی شیرین کننده‌ها و طعم دهنده‌های اضافه شده هستند، آب میوه 100 درصد پاستوریزه مصرف کنند. آبمیوه باید در زمان مناسب از یک فنجان به جای یک بطری ارائه شود. (به “نوشیدنی‌هایی که باید اجتناب کنید” در بالا مراجعه کنید.
  8. باید به نوزادان اجازه داد که وقتی نشان می‌دهند سیر شده‌اند (مثلاً با خم شدن به عقب یا دور شدن) از خوردن دست بکشند.
  9. پیچیدگی و بافت غذاهای کمکی به موازات رشد مهارت‌های تغذیه پیشرفت می‌کند. غذاهای ترکیبی را می‌توان پس از تحمل تک تک اجزاء به نوزاد داد.
  10. بافت غذاها در ابتدا از پوره‌های نازک به غلیظ تبدیل می‌شود. در حدود هشت ماهگی، نوزادان معمولاً می‌توانند غذاهای جامد بیشتری را بجوند و ببلعند (مانند ماکارونی پخته، سبزیجات). بین 8 تا 10 ماهگی، نوزادان معمولا می‌توانند شروع به خوردن غذاهای انگشتی کنند. در سن 9 تا 12 ماهگی، بیشتر نوزادان می‌توانند خودشان را تغذیه کنند، اما برای ارضای نیازهای انرژی و مواد مغذی به ترکیبی از تغذیه وابسته و مستقل نیاز دارند
  11. نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، از چهار ماهگی برای تامین آهن مورد نیاز خود (1 میلی‌گرم/کیلوگرم در روز)، نیاز به نوعی مکمل آهن دارند (غلات غنی‌شده با آهن، گوشت‌های پوره شده، سبزیجات غنی از آهن، مکمل‌های آهن مایع). نوزادانی که شیر خشک غنی شده با آهن دریافت می‌کنند نیازی به مکمل آهن اضافی ندارند.
  12. مکمل فلوراید از شش ماهگی کودک شروع می‌شود، بسته به غلظت فلوراید در منبع آب و اینکه آیا نوزاد در معرض سایر منابع فلوراید قرار دارد یا خیر. (به «فلوراید» در بالا مراجعه کنید.
  13. مکمل‌های ویتامین D باید برای نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند و نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نمی‌کنند و روزانه مقدار کافی شیرخشک غنی شده با ویتامین D را مصرف نمی‌کنند، ارائه شود. 

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *