مقالات ورزشی

تاثیر کراتین روی پوست، آیا کراتین باعث جوش می‌شود؟

تاثیر کراتین روی پوست، آیا کراتین باعث جوش می‌شود؟

کراتین یک ترکیب طبیعی بوده که در سلول‌های عضلانی یافت می‌شود. در حالی که عملکرد اصلی کراتین کمک به تولید بیشتر آدنوزین تری فسفات است، اثرات فیزیولوژیکی کراتین نیز بسیار گسترده بوده و این اثرات می‌تواند روی پوست، بزرگ‌ترین اندام بدن اثر داشته باشد.

پوست وظایف متعددی را انجام می‌دهد و به عنوان یک مانع در برابر عوامل بیماری زا، تنظیم دما و تسهیل حس عمل می‌کند. با توجه به پیچیدگی و فعالیت‌های سلولی بی‌شماری که انجام می‌دهد، پوست یک اندام پر انرژی است.

مکانیسم اصلی مکمل کراتین، اهدای گروه‌های فسفات برای تولید آدنوزین تری فسفات است. کراتین با انجام این کار، از عملکردهای سلولی مختلف که انرژی بر هستند، پشتیبانی می‌کند.

چه عواملی باعث ایجاد آکنه و جوش می‌شود؟

پوست یک سیستم اندام پیچیده است که به عنوان اولین خط دفاعی بدن در برابر عوامل بیماری زا خارجی عمل می‌کند. یکی از اجزای اصلی پوست غده چربی است که سبوم تولید می‌کند. تولید بیش از حد سبوم می‌تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات پوستی از جمله آکنه و جوش شود. فرآیند تشکیل آکنه چند عاملی است و شامل ترکیبی از تولید بیش از حد سبوم، التهاب و تکثیر باکتری است.

هنگامی که غدد چربی مقدار زیادی سبوم تولید می‌کنند، سبوم می‌تواند با سلول‌های مرده پوست مخلوط شده و منافذ را مسدود کند. این عمل باعث یک محیط بی هوازی شده که برای رشد باکتری پروپیونی آکنه، یک باکتری که معمولاً روی پوست یافت می‌شود، مساعد است.

باکتری پروپیونی آکنه منجر به التهاب و ایجاد ضایعات آکنه از جمله جوش‌های سرسیاه، سرسفید و اشکال شدیدتر مانند کیست و ندول می‌شود.

نوسانات هورمونی به ویژه افزایش آندروژن‌ها مانند تستوسترون تولید سبوم را تشدید می‌کند. به همین دلیل است که آکنه معمولاً در دوران بلوغ، سیکل‌های قاعدگی و گاهی اوقات به عنوان یک عارضه جانبی استفاده از استروئید آنابولیک مشاهده می‌شود. تستوسترون فعالیت غدد چربی را تنظیم کرده و منجر به افزایش تولید سبوم می‌شود. مکمل کراتین به طور غیر مستقیم با افزایش سرعت متابولیک بدن و رشد ماهیچه‌ها بر سطح هورمون‌ها تأثیر می‌گذارد که باعث تنظیم هورمون‌ها می‌شود.

عوامل غذایی نیز می‌توانند در ایجاد آکنه نقش داشته باشند. غذاهای با شاخص گلیسمی بالا باعث افزایش سریع سطح قند خون شده که منجر به افزایش تولید انسولین می‌شود. انسولین می‌تواند غدد چربی را تحریک کرده و به تولید بیش از حد سبوم کمک کند. به همین دلیل است که رژیم غذایی غنی از قندها و چربی‌های فرآوری شده با آکنه همراه است.

علاوه بر این، استرس عامل دیگری است که می‌تواند به آکنه کمک کند. استرس غدد آدرنال را برای تولید بیشتر کورتیزول، هورمون استرس اولیه بدن، فعال می‌کند. افزایش سطح کورتیزول منجر به افزایش تولید سبوم شده و به تشکیل آکنه کمک می‌کند. استرس همچنین می‌تواند عملکرد مانع پوست را مختل و مستعد عفونت و التهاب باکتریایی کند.

عوامل محیطی مانند رطوبت و آلودگی نیز می‌توانند آکنه را تشدید کنند. عوامل محیطی باعث مخلوط عرق و کثیفی با سبوم شده که منجر به مسدود شدن منافذ می‌شود. در ورزشکاران و بدنسازانی که مکمل‌های کراتین مصرف می‌کنند، افزایش متابولیسم و تعریق متعاقب کراتین می‌تواند پوست را مستعد آکنه کند.

چگونه تستوسترون باعث به وجود آمدن آکنه می‌شود؟

تستوسترون نقش اساسی در ایجاد آکنه، به ویژه در نوجوانان و بزرگسالان دارد. تستوسترون برای ایجاد ویژگی‌های جنسی ثانویه و حفظ بافت‌های تولید مثل مردان مهم است. تستوسترون غدد چربی را برای تولید سبوم تحریک می‌کند. با این حال، تولید بیش از حد سبوم می‌تواند منجر به مسدود شدن منافذ شود و زمینه مناسبی برای رشد باکتری‌هایی مانند باکتری پروپیونی آکنه فراهم کند.

رابطه بین تستوسترون و آکنه تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سن، ژنتیک و حتی انتخاب سبک زندگی قرار دارد. در دوران بلوغ، افزایش سطح تستوسترون در مردان و زنان وجود دارد که شیوع آکنه را در این مرحله از زندگی توضیح می‌دهد.

این هورمون غدد چربی را فعال کرده، اندازه آنها را افزایش داده و سبوم تولید می‌کند. به همین دلیل است که آکنه برای اولین بار در سال‌های نوجوانی ظاهر می‌شود و اگر به درستی مدیریت نشود، می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد.

در مردان بالغ، افزایش سطح تستوسترون به دلیل عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی، استرس یا استفاده از استروئیدهای آنابولیک می‌تواند منجر به آکنه شود. تأثیر هورمون تستوسترون بر تولید سبوم در طول زندگی ثابت می‌ماند و مردان بالغ را مستعد ابتلا به آکنه می‌کند. تمرینات مقاومتی و تمرینات با شدت بالا سطح تستوسترون را به طور موقت افزایش داده و مشکلات پوستی را تشدید می‌کند.

در زنان، نوسانات سطح تستوسترون در طول دوره‌های قاعدگی، بارداری و یائسگی مشاهده می‌شود و بانوان را مستعد ابتلا به آکنه هورمونی می‌کند. داروهای ضد بارداری خوراکی که حاوی هورمون‌های مصنوعی هستند، می‌توانند آکنه را کاهش یا تشدید کنند.

کراتین مستقیماً بر سطح تستوسترون تأثیر نمی‌گذارد بلکه به محیطی کمک می‌کند که ممکن است به طور غیر مستقیم سطوح تستوسترون را افزایش دهد. کراتین عملکرد ورزشی را افزایش داده و منجر به افزایش کوتاه مدت تستوسترون می‌شود؛ بنابراین، افرادی که در حال حاضر مستعد ابتلا به آکنه هستند ممکن است متوجه شوند که وضعیت آنها با مصرف مکمل کراتین بدتر می‌شود.

علت جوش زدن بعد از مصرف کراتین

جدیدترین مکمل‌ها کراتین

علت ایجاد جوش سر سفید در بدنسازی

جوش‌های سرسفید نوعی ضایعه آکنه هستند که بدنسازان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. بر خلاف جوش‌های سرسیاه که در سطح پوست باز هستند، جوش‌های سر سفید بسته می‌شوند و درمان آن‌ها را دشوارتر می‌کند.

یکی از عوامل اصلی در تشکیل جوش‌های سر سفید، استفاده از استروئیدهای آنابولیک یا مکمل‌های خاصی است که سطح تستوسترون را افزایش می‌دهد. افزایش تستوسترون تولید سبوم را افزایش داده که منجر به مسدود شدن منافذ و متعاقباً ایجاد جوش‌های سر سفید می‌شود. لباس‌های سنگین و انسدادی که توسط بدنسازان پوشیده می‌شوند نیز می‌تواند با به دام انداختن عرق و باکتری‌ها روی پوست به این مشکل کمک کند.

رژیم غذایی نیز نقش بسزایی دارد. غذاهای با گلیسمی بالا که برای انرژی سریع مصرف می‌شوند، می‌توانند منجر به افزایش سطح انسولین شوند که به نوبه خود می‌تواند تولید سبوم را افزایش دهد.

علاوه بر این، سطوح بالای آمینو اسیدهای شاخه دار موجود در بسیاری از مکمل‌های بدنسازی نیز به آکنه کمک می‌کنند. آمینو اسیدهای شاخه دار می‌توانند کبد را تحریک کنند تا فاکتور رشد ۱ شبه انسولین بیشتری تولید کند، هورمونی که با افزایش تولید سبوم مرتبط است.

عامل دیگر در تشکیل جوش‌های سر سفید، پاکسازی بیش از حد پوست است. پاکسازی بیش از حد پوست می‌تواند روغن‌های طبیعی پوست را از بین ببرد و باعث شود غدد چربی سبوم بیشتری برای جبران روغن‌های از دست رفته تولید کنند که منجر به مسدود شدن منافذ و جوش‌های سر سفید می‌شود.

تاثیر کراتین روی پوست

همان طور که گفته شد پوست یک اندام پویا و فعال با سلول‌هایی است که به طور مداوم در حال تکثیر، تمایز و آپوپتوز هستند. این فرایندها وابسته به انرژی هستند و افزایش در دسترس بودن آدنوزین تری فسفات می‌تواند سلول‌ها را افزایش دهد. با این حال، اینجاست که پتانسیل عوارض جانبی ناخواسته کراتین، همانند آکنه و سایر بیماری‌های پوستی، مطرح می‌شود.

غدد چربی در پوست سبوم تولید می‌کنند، ماده ای روغنی که به مرطوب کردن پوست و مو کمک می‌کند. تولید سبوم نیز فرآیندی وابسته به انرژی است. با افزایش انرژی از مکمل کراتین، کراتین می‌تواند افزایش متناظری در تولید سبوم داشته باشد. سبوم بیش از حد در صورت مخلوط شدن با سلول‌های مرده پوست می‌تواند منافذ را مسدود و منجر به ایجاد آکنه و جوش شود.

علاوه بر این، کراتین از نظر اسمزی فعال است، به این معنی که می‌تواند باعث حرکت آب به داخل سلول‌ها شود. در حالی که این ویژگی برای سلول‌های عضلانی مفید است و منجر به افزایش اندازه عضلات و احتمالاً عملکرد می‌شود، همین اثر در سلول‌های پوست می‌تواند منجر به احتباس آب شود. این ویژگی کراتین می‌تواند با کشش منافذ و مستعد شدن بیشتر در معرض گرفتگی، شرایط پوست را تشدید کند.

افزایش متابولیسم توسط ترکیبات کراتین نیز می‌تواند منجر به افزایش تولید عرق شود. عرق به خودی خود مشکل ساز نیست، اما زمانی که با سبوم بیش از حد و سلول‌های مرده پوست مخلوط می‌شود، احتمال مسدود شدن منافذ پوست افزایش یافته و زمینه را برای ایجاد آکنه فراهم می‌کند.

واکنش‌های آلرژیک به کراتین می‌تواند به صورت بیماری‌های پوستی مانند بثورات پوستی یا کهیر ظاهر شود. اینها پاسخ‌های ایمنی هستند و نشان می‌دهند که بدن در حال واکنش نامطلوب به مکمل کراتین است.

تاثیر کراتین روی جوش

علت جوش زدن بعد از مصرف مکمل کراتین چیست؟

بروز جوش‌ها به دنبال مصرف مکمل‌های کراتین از نگرانی‌هایی است که به طور مکرر به خصوص در بین ورزشکاران و بدنسازان گزارش شده. کراتین تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد کرده که می‌تواند محیطی مساعد برای تشکیل آکنه ایجاد کند.

یکی از مکانیسم‌های اولیه ای که کراتین انجام می‌دهد، افزایش احتباس آب در سلول‌های ماهیچه ای است. این فرآیند استقامت و عملکرد عضلانی را افزایش می‌دهد. با این حال، این تغییر در تعادل آب می‌تواند بر سطوح هیدراتاسیون پوست نیز تأثیر بگذارد و منجر به عدم تعادل شود که پوست را مستعد ابتلا به عفونت باکتریایی و منافذ مسدود می‌کند.

کراتین سطح دی هیدروتستوسترون را افزایش می‌دهد، آندروژنی که از تستوسترون مشتق می‌شود. افزایش سطح دی هیدروتستوسترون می‌تواند منجر به افزایش تولید سبوم شود که پیش ساز شناخته شده ای برای تشکیل آکنه است.

سبوم زمانی که بیش از حد تولید شود، می‌تواند منافذ را مسدود و زمینه مناسبی برای باکتری‌های مولد آکنه مانند باکتری پروپیونی آکنه فراهم کند.

علاوه بر این، ورزشکارانی که برای تمرینات سخت خود از مکمل‌های کراتین مصرف می‌کنند. فعالیت بدنی شدید منجر به افزایش تعریق شده و عرق می‌تواند با سبوم ترکیب شود و لایه ای روی پوست ایجاد شود که می‌تواند منافذ را مسدود کند. این ویژگی کراتین به ویژه در صورتی مشکل ساز است که فرد لباس ورزشی تنگ و غیر قابل تنفس بپوشد که می‌تواند این مخلوط را روی پوست به دام بیاندازد و مشکل را تشدید کند.

مکمل‌های کراتین اغلب با غذاهای پر کربوهیدرات مصرف می‌شوند تا جذب کراتین به سلول‌های عضلانی را افزایش دهند. با این حال، کربوهیدرات‌های با گلیسمی بالا می‌توانند باعث افزایش سطح انسولین شوند که با افزایش تولید سبوم همراه است؛ بنابراین، غذاهایی که برای به حداکثر رساندن اثربخشی کراتین مصرف می‌شوند نیز می‌توانند در ایجاد آکنه نقش داشته باشند.

آیا مکمل کراتین باعث ایجاد آکنه صورت می‌شود؟

در حالی که کراتین خود ذاتاً آکنه زا نیست، تغییرات متابولیکی و هورمونی که باعث ایجاد آکنه می‌شود می‌تواند به شروع یا تشدید آکنه صورت کمک کند. یکی از مهم‌ترین عوامل افزایش سطح دی هیدروتستوسترون است. دی هیدروتستوسترون یک هورمون آندروژن بوده که غدد چربی پوست را برای تولید سبوم بیشتر تحریک می‌کند. منافذ مسدود شده زمینه مناسبی را برای باکتری‌های مولد آکنه مانند پروپیونی باکتریوم آکنه فراهم می‌کند که منجر به التهاب و ایجاد ضایعات آکنه می‌شود.

یکی دیگر از عوامل موثر احتباس آب ناشی از کراتین است. در حالی که احتباس آب برای حجم دهی سلول‌های عضلانی مفید است، می‌تواند تعادل رطوبت طبیعی پوست را مختل کند. عدم تعادل در هیدراتاسیون پوست عملکرد مانع پوست را تضعیف کرده و پوست را مستعد عفونت و التهاب باکتریایی کند. این عمل به ویژه برای افرادی که از قبل پوست حساس یا مستعد آکنه دارند نگران کننده است، زیرا فشار اضافی روی دفاع طبیعی پوست می‌تواند باعث ایجاد جوش شود.

علاوه بر این، نوع رژیم غذایی که هنگام مصرف کراتین دنبال می‌شود نیز می‌تواند یک عامل مؤثر باشد. بسیاری از ورزشکاران برای تسهیل جذب کربوهیدرات‌های با گلیسمی بالا همراه با کراتین مصرف می‌کنند. با این حال، این نوع کربوهیدرات‌ها می‌توانند باعث افزایش سریع سطح انسولین شده و می‌تواند منجر به افزایش تولید سبوم شود. سبوم اضافی با سلول‌های مرده پوست مخلوط شده و منافذ پوست را مسدود کرده و مشکلات آکنه را تشدید می‌کند.

دلایل اصلی آکنه پشت در بدنسازی

دلیل آکنه پوستی در بدنسازی

اصطکاک ناشی از تجهیزات باشگاه و لباس‌های ورزشی محکم

هنگامی که شما درگیر فعالیت‌های بدنی شدید هستید، عرق می‌تواند با باکتری‌ها و سلول‌های مرده پوست ترکیب شود و منجر به مسدود شدن منافذ شود. مالش مداوم لباس‌های بدنسازی به پوست این وضعیت را تشدید کرده و عرق و باکتری‌ها را به دام می‌اندازد که می‌تواند منجر به ایجاد آکنه در پشت شود.

تغییرات هورمونی

ورزش غدد آدرنال را تحریک کرده و منجر به افزایش تولید آندروژن‌هایی مانند تستوسترون می‌شود. افزایش سطح این هورمون‌ها می‌تواند باعث شود غدد چربی سبوم بیشتری تولید کنند، ماده‌ای روغنی که وقتی با سلول‌های مرده پوست و باکتری‌ها مخلوط می‌شود، می‌تواند منافذ را مسدود کند.

استفاده مکمل‌های غذایی در بدنسازی

کراتین و انواع خاصی از شیک‌های پروتئینی منجر به افزایش سریع سطح انسولین می‌شوند. انسولین به نوبه خود غدد چربی را برای تولید سبوم بیشتر تحریک کرده و احتمال مسدود شدن منافذ و تشکیل آکنه را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، برخی از بدنسازان برای انرژی سریع از غذاهای با گلیسمی بالا استفاده می‌کنند که می‌تواند منجر به افزایش انسولین و ایجاد آکنه شود.

اقدامات بهداشتی بعد از تمرین

عدم دوش گرفتن بلافاصله پس از جلسه تمرین باعث می‌شود عرق، باکتری‌ها و سلول‌های مرده پوست جمع شوند و خطر آکنه را افزایش دهند. استفاده از شوینده بدن حاوی اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید به باز کردن منافذ پوست و کاهش تشکیل آکنه کمک می‌کند.

با این حال، ذکر این نکته ضروری است که استفاده بیش از حد از این محصولات منجر به خشکی پوست شده که می‌تواند باعث تحریک بیشتر پوست و تشدید آکنه شود.

استرس و کمبود خواب

استرس باعث ترشح کورتیزول می‌شود، هورمون دیگری که می‌تواند تولید روغن را تحریک کند. کمبود خواب نیز می‌تواند منجر به واکنش التهابی در بدن شود و پوست را مستعد ابتلا به آکنه کند.

راهکارهای اساسی برای پیشگیری از آکنه در بدنسازی

بهداشت فردی

دوش گرفتن بلافاصله بعد از تمرین با استفاده از شوینده‌های بدن غیر کومدون زا تجمع عرق، باکتری‌ها و سلول‌های مرده پوست را که به آکنه کمک می‌کنند، کاهش می‌دهد. برای کسانی که مستعد آکنه هستند، استفاده از شوینده‌های بدن حاوی اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید را در نظر بگیرید که در باز کردن منافذ پوست و کاهش التهاب مؤثر است.

تنظیم تغذیه

مصرف یک رژیم غذایی غنی از غذاهای با گلیسمی پایین مانند غلات کامل، سبزیجات برگ‌دار و پروتئین‌های بدون چربی به تنظیم سطح انسولین کمک کرده و تولید سبوم را کاهش می‌دهد. اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در ماهی و دانه کتان دارای خواص ضد التهابی هستند که می‌توانند آکنه را کاهش دهند. از طرف دیگر، توصیه می‌شود مصرف لبنیات و غذاهای با گلیسمی بالا را که با ایجاد آکنه مرتبط هستند، محدود کنید.

انتخاب مکمل

در حالی که مکمل کراتین و پروتئین آب پنیر جزء اصلی در بدنسازی هستند، می‌توانند به آکنه کمک کنند. جایگزین‌های غیر کومدون زا یا آنهایی که دارای مواد طبیعی هستند را انتخاب کنید. اگر از ترکیبات کراتین استفاده می‌کنید، مکمل کراتین میکرونیزه را در نظر بگیرید که بافت ظریف‌تری دارد و کمتر باعث مشکلات پوستی می‌شود.

لباس‌های ورزشی مناسب

پارچه‌های رطوبت گیر را انتخاب کنید که به پوست اجازه تنفس داده و اصطکاک را کاهش می‌دهد. لباس‌های تنگ ممکن است با به دام انداختن عرق و باکتری‌ها روی پوست، آکنه را تشدید کنند؛ بنابراین، لباس‌های گشاد و قابل تنفس توصیه می‌شود. همچنین، حتماً بعد از هر بار استفاده، لباس‌های باشگاه خود را بشویید تا باکتری‌ها و عرق‌هایی که می‌توانند باعث آکنه شوند را از بین ببرید.

لایه برداری منظم پوست

استفاده از یک اسکراب لایه بردار ملایم یک یا دو بار در هفته می‌تواند سلول‌های مرده پوست را که می‌توانند منافذ را مسدود کنند، از بین ببرد. با این حال، لایه برداری بیش از حد می‌تواند پوست را تحریک کند و آکنه را بدتر کند.

مدیریت استرس و خواب کافی

تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، مدیتیشن و خواب کافی می‌توانند به تنظیم سطح هورمون‌ها، به‌ویژه هورمون کورتیزول که به افزایش تولید سبوم شناخته می‌شود، کمک کنند.

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *