فعالیت جنسی می‌تواند بر سلامت جسمی و روحی افراد درگیر رابطه تأثیر بگذارد. به همین دلیل مهم است که تا زمانی که از نظر عاطفی آماده نیستید و همچنین برای محافظت از خود و شریک زندگی خود آماده نشده‌اید، وارد فعالیت جنسی نشوید.
در این مقاله از داروچی به معرفی و بررسی عفونت‌های جنسی و همچنین بیماری‌های عفونی جنسی می‌پردازیم. در ادامه با داروچی همراه باشید.
بیماری‌های عفونت مقاربتی جنسی چیست؟
بیماری عفونت‌های مقاربتی جنسی یا STIs
تعدادی عفونت وجود دارد که می‌تواند از طریق فعالیت جنسی منتقل شود. عفونت‌ها می‌توانند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی، رابطه جنسی دهانی و استفاده از انگشتان، سایر اعضای بدن که در تماس با دستگاه تناسلی یا مایعات بدن فرد دیگر قرار گرفته‌اند، منتقل شوند.
این بیماری‌ها عفونت‌های مقاربتی یا STI نامیده می‌شوند .(به آنها بیماری‌های مقاربتی یا STD نیز گفته می‌شود). مکان‌های شایعی که عفونت‌های مقاربتی ممکن است رخ دهند، اندام‌های تناسلی، مقعد و گلو هستند.
تحقیقات نشان داده است که افراد جوان در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی هستند. دلایل این امر به طور کامل درک نشده است.
با این حال، هر چه سن شما در هنگام شروع رابطه جنسی جوان تر باشد، احتمال ابتلا به STI بیشتر می‌شود. همچنین، داشتن یک بیماری مقاربتی می‌تواند خطر ابتلا به سایر بیماری‌های مقاربتی را به طور همزمان افزایش دهد.
در بسیاری از موارد، شما می‌توانید به یک بیماری مقاربتی مبتلا شوید و آن را ندانید. این به این دلیل است که بیماری‌های مقاربتی اغلب علائم یا نشانه‌های قابل توجهی ندارند.
تمام بیماری‌های مقاربتی می‌توانند عواقب جدی برای سلامتی آینده داشته باشند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند. به عنوان مثال، زنی که به STI مبتلا می‌شود ممکن است در مراحل بعدی زندگی خود برای باردار شدن مشکل داشته باشد یا ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به انواع خاصی از سرطان مانند سرطان دهانه رحم باشد. در صورت ابتلا به STI، می‌توانید با پیروی از دستورالعمل‌های پزشک یا پرستار خود در مورد درمان، خطر عوارض بعدی خود را کاهش دهید.
مهم ترین بیماری‌های عفونت مقاربتی جنسی چیست؟
مهم ترین بیماری‌های مقاربتی
در این بخش از مقاله به معرفی اصلی ترین و مهم ترین بیماری‌های مقاربتی می‌پردازیم که هر فرد باید اطلاعات کلی از آن داشته باشد:
برخی از مهم ترین بیماری‌های مقاربتی عبارتند از:
ویروس پاپیلومای انسانی
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) شایع ترین STI در نوجوانان است. اکثر افرادی که به HPV مبتلا می‌شوند نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند. برخی از انواع HPV باعث ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند. انواع دیگر HPV باعث سرطان دهانه رحم، آلت تناسلی و مقعد یا اوروفارنکس (دهان و گلو) می‌شود.)
واکسن‌هایی برای محافظت در برابر انواع رایج HPV وجود دارد. واکسیناسیون برای همه افراد بدون توجه به جنسیت تعیین شده در بدو تولد یا هویت جنسی توصیه می‌شود و می‌تواند به افراد زیر 9 سال داده شود.
با پزشک خود در مورد این واکسن مهم صحبت کنید، حتی اگر در حال حاضر از نظر جنسی فعال نیستید یا به فعال شدن جنسی فکر می‌کنید. زمان ایده آل برای دریافت این واکسن قبل از انجام هر نوع فعالیت جنسی است. در این زمان است که در پیشگیری مؤثرتر است.
برای مطالعه بیشتر در رابطه با زگیل تناسلی یا HPV و آشنایی بیشتر با آن و روش‌های درمانی آن از طریق لینک یا دکمه زیر اقدام کنید.
عفونت HIV
HIV مخفف ویروس نقص ایمنی انسانی است. HIV یا ایدز ویروسی است که باعث سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) می‌شود. در واقع عفونت HIV یک بیماری جدی و غیرقابل درمان سیستم ایمنی است.
در گذشته همه کسانی که به ایدز مبتلا می‌شدند متاسفانه می‌مردند. اگرچه هیچ درمانی برای HIV و هیچ واکسنی برای پیشگیری از آن وجود ندارد، اما درمان‌هایی وجود دارد که به بسیاری از افراد مبتلا به عفونت HIV کمک می‌کند عمر طولانی تری داشته باشند (و همچنین خطر انتقال آن را به شریک زندگی خود کاهش می‌دهند.
با این حال، هنوز هم بسیاری از مردم هر ساله بر اثر ایدز می‌میرند.
متخصصان توصیه می‌کنند که همه افرادی که از نظر جنسی فعال بوده‌اند به‌طور روتین آزمایش عفونت HIV را انجام دهند. هرچه HIV زودتر تشخیص داده شود، فرد زودتر می‌تواند درمان را آغاز کند و شانس زنده ماندن بهتری دارد.
درمان اچ‌آی‌وی از زمان شناسایی اولیه ویروس اچ‌آی‌وی راه طولانی را طی کرده است و افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی اکنون ممکن است زندگی عادی و کاملی داشته باشند، مشروط بر اینکه به سرعت به دنبال مراقبت‌های بهداشتی باشند و تمام داروهای تجویز شده برایشان را مصرف کنند.
همچنین دارویی وجود دارد که می‌تواند روزانه توسط افراد HIV منفی که در معرض خطر ابتلا به HIV هستند مصرف شود تا خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد. این به عنوان پروفیلاکسی قبل از مواجهه یا "PrEP" شناخته می‌شود.
تبخال تناسلی
تبخال تناسلی یک عفونت ویروسی است که باعث زخم‌ها یا تاول‌های دردناک یا خارش دار در ناحیه تناسلی می‌شود. زخم‌ها بهبود می‌یابند اما می‌توانند در هر مرحله ای از زندگی دوباره ظاهر شوند. نکته‌ای که در رابطه با تبخال تناسلی باید به آن توجه کرد این است که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
ویروسی که باعث تبخال تناسلی می‌شود حتی در صورت عدم وجود زخم نیز می‌تواند پخش شود. اکثر افراد مبتلا به تبخال علائمی‌ندارند، بنابراین نمی‌دانند که ممکن است شریک جنسی خود را آلوده کنند.
درمان با دارو می‌تواند مدت زمان ماندگاری زخم‌ها را کوتاه کند و خطر شیوع مجدد را کاهش دهد. اگر تبخال در شما تشخیص داده شده ، با پزشک خود در مورد گزینه دارویی روزانه صحبت کنید که می‌تواند خطر شیوع مجدد و سرایت تبخال به شرکای جنسی را کاهش دهد.
سوزاک و کلامیدیا
سوزاک . کلامیدیا عفونت‌های باکتریایی جدی دستگاه تناسلی هستند. آنها می‌توانند به بیماری التهابی لگن (PID) در افرادی که جنسیت آنها در بدو تولد زن است منجر شود. این بیماری‌ها می‌توانند باعث درد شدید، منجر به ناباروری (ناتوانی در باردار شدن)، و/یا افزایش خطر حاملگی خارج رحمی(کاشت در لوله فالوپ یا جاهای دیگر خارج از رحم) شوند.
در افرادی که جنسیت آنها در بدو تولد مرد است، سوزاک و کلامیدیا نیز می‌تواند باعث ایجاد مشکلی به نام "اپیدیدیمیت" شود که زمانی است که اپیدیدیم (ساختار کوچکی که بالای بیضه قرار دارد و اسپرم را ذخیره می‌کند) ملتهب می‌شود.
سوزاک و کلامیدیا هر دو با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند. اگر رابطه جنسی داشته اید، غربالگری برای این عفونت‌ها مهم است زیرا اکثر افراد هیچ علامتی ندارند.
ویروس هپاتیت نوع B
هپاتید B یک عفونت ویروسی است که می‌تواند باعث بیماری کبد شود. در بیشتر موارد، بیماری پس از بیماری اولیه از بین می‌رود، اما در برخی افراد آسیب جدی کبد یا نارسایی کبدی ممکن است رخ دهد.
اکثر کودکان و نوجوانان در برابر این عفونت با یک سری سه واکسن واکسینه می‌شوند. اگر مطمئن نیستید که این واکسن را زده اید، بهتر است با یک پزشک مشورت کنید.
ویروس هپاتیت نوع C
ویروس هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که می‌تواند باعث آسیب جدی کبد یا نارسایی کبد شود. بیماری کبد حتی در افراد بدون علائم نیز ممکن است رخ دهد.
هپاتیت C با آزمایش خون تشخیص داده می‌شود. عفونت هپاتیت C را معمولاً می‌توان با داروها درمان کرد و با درمان‌های جدیدتر، اغلب قابل درمان است.
سیفلیس
سیفلیس یک عفونت است که می‌تواند باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی یا مقعد شود. این بیماری در نوجوانان و جوانان به ویژه در شهرها و مناطق خاصی از ایالات متحده رایج تر شده است.
گاهی اوقات ممکن است متوجه زخم نشوید زیرا معمولاً باعث درد نمی‌شود یا ممکن است در داخل واژن یا مقعد باشد.
در صورت مشاهده هر گونه زخم بسیار مهم است که فوراً به پزشک خود مراجعه کنید.
زخم‌های سیفلیس معمولا بهبود می‌یابند، اما در صورت عدم درمان می‌توانند مشکلات طولانی مدت جدی ایجاد کنند. سیفلیس معمولا با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
تریکوموناس
تریکوموناس ("تریچ") یک عفونت شایع است که توسط یک انگل کوچک ایجاد می‌شود که می‌تواند باعث خارش و/یا ترشح از واژن یا آلت تناسلی شود، اگرچه برخی از افراد هیچ علامتی ندارند.
اگر شریک جنسی به شما بگوید که به تریکوموناس مبتلا شده است، حتی اگر هیچ علامتی ندارید، باید فوراً به دنبال درمان باشید. تریکوموناس با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
راه‌های پیشگیری از انتقال بیماری‌های عفونت مقاربتی جنسی چیست؟
پیشگیری و غربالگری برای بیماری‌های مقاربتی
تنها راه برای اطمینان از عدم ابتلا به بیماری مقاربتی، اجتناب کامل از فعالیت جنسی است. بیماری‌های مقاربتی می‌توانند از طریق مقاربت جنسی، رابطه جنسی دهانی، مقعدی، و استفاده از انگشتان، سایر اعضای بدن که با اندام تناسلی یا مایعات بدن فرد دیگر تماس داشته‌اند، منتقل شوند.
در واقع بیماری‌های مقاربتی می‌تواند بین شرکای هر جنس دیگری منتقل شود.
نمی‌توان با نگاه کردن به کسی تشخیص داد که آیا او یک STI دارد یا خیر. حتی اگر طرف مقابل به شما بگوید که مبتلا به بیماری مقاربتی نیست یا بگوید "تمیز" است، نمی‌توانید مطمئن باشید که این درست است.
این به این دلیل است که فرد ممکن است نداند که آیا آلوده است یا خیر. همچنین، برخی از نوجوانان ممکن است در مورد بسیاری از چیزها در روابط، از جمله اینکه آیا ممکن است در معرض یک بیماری مقاربتی قرار گرفته باشند، کاملاً صادق نباشند.
استفاده از وسایل جنسی محافظ مانند کاندوم می‌تواند به محافظت از شما و شریک یا شریک زندگی شما کمک کند. راه‌های دیگری نیز برای کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی وجود دارد.
کاندوم و سدهای دندانی
بسیاری از افراد ، کاندوم را یک وسیله کاربردی محافظ در برابر انتقال بیماری‌ها جنسی و عفونت جنسی می‌دانند. در این بخش از مقاله به سوال زیر پاسخ داده خواهد شد:
آیا کاندوم از انتقال بیماری جنسی و عفونت جنسی جلوگیری می‌کند؟
افرادی که از نظر جنسی فعال هستند می‌توانند با استفاده از کاندوم لاتکس یا پلی اورتان در هر بار رابطه جنسی، خطر ابتلا به بیماری مقاربتی را کاهش دهند .
کاندوم‌های خارجی (همچنین به عنوان "کاندوم مردانه" یا فقط "کاندوم" شناخته می‌شود) روی آلت تناسلی پوشیده می‌شوند و به جلوگیری از انتقال مایعات بدن به شخص دیگر کمک می‌کنند.
از کاندوم‌های بدون روغن می‌توان برای رابطه جنسی دهانی استفاده کرد. کاندوم داخلی (همچنین به عنوان "کاندوم زنانه" شناخته می‌شود) نیز موجود است و می‌تواند در واژن قرار داده شود تا از انتقال مایعات از فردی به فرد دیگر جلوگیری کند.
هنگامی‌که دو نفر در حال رابطه جنسی واژینال هستند، تنها یکی از زوجین باید از کاندوم استفاده کند. اگر هر دو نفر از کاندوم استفاده کنند، کاندوم‌ها می‌توانند به هم مالیده شوند و از جای خود خارج شوند.
برای مطالعه بیشتر در رابطه با کاندوم زنانه از طریق لینک یا دکمه زیر به مقاله مربوط به کاندوم زنانه مراجعه کنید.
سدهای دندانی
بند‌های دندانی مربع‌هایی از لاتکس هستند که می‌توانند هنگام انجام رابطه جنسی دهانی - واژینال یا رابطه جنسی دهانی - مقعدی استفاده شوند. یک سد دندانی را می‌توان با بریدن یک کاندوم روغن کاری نشده در طول ایجاد کرد تا مربع شکل بگیرد.
کاندوم و سدهای دندانی خطر ابتلا به بیماری مقاربتی را کاهش می‌دهند، اما این خطر را به طور کامل از بین نمی‌برند.
کاندوم ممکن است پاره شود یا نشت کند و باعث عبور مایعات بدن و انتقال عفونت شود. علاوه بر این، کاندوم به طور کامل تمام پوستی را که در حین رابطه جنسی در معرض آن قرار می‌گیرد، نمی‌پوشاند. تبخال و HPV را می‌توان از طریق تماس پوست به پوست منتقل کرد.
سایر روش‌های کنترل بارداری، مانند قرص یا دستگاه داخل رحمی(IUD)، به پیشگیری از بارداری کمک می‌کنند، اما خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی را کاهش نمی‌دهند .
شما می‌توانید خطر پاره شدن یا سر خوردن کاندوم خارجی را به دو روش کاهش دهید.
ابتدا قبل از گذاشتن کاندوم مطمئن شوید که آلت تناسلی کاملا سفت است. همچنین، هنگام چرخاندن بقیه کاندوم روی آلت تناسلی، اطمینان حاصل کنید. که نوک کاندوم را فشار داده و نگه دارید، مطمئن شوید که هیچ کیسه هوا (مانند یک بادکنک کوچک) در انتهای آلت تناسلی وجود ندارد.
پس از انزال در حین رابطه جنسی واژینال، آلت تناسلی باید در حالی که هنوز کمی‌سفت است از واژن بیرون کشیده شود. نگه داشتن کاندوم در اطراف قاعده آلت تناسلی هنگام بیرون کشیدن برای جلوگیری از نشت مایع منی به داخل واژن مهم است.
اقدامات احتیاطی مشابهی باید قبل و بعد از رابطه جنسی مقعدی انجام شود.
ایمن سازی در برابر بیماری‌های جنسی
ایمن سازی (واکسن) راه دیگری برای کاهش خطر ابتلا به دو بیماری مقاربتی خاص HPV و هپاتیت B است. پزشک یا سایر پزشکان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند با شما در مورد اینکه کدام ایمن سازی را واجد شرایط هستید صحبت کنند.
اکثر کودکان و نوجوانان به طور معمول در برابر هپاتیت B واکسینه می‌شوند. واکسن HPV در حال حاضر برای همه کودکان 9 ساله و بالاتر در دسترس است.
معاینات منظم برای تشخیص بیماری جنسی
معاینات منظم با پزشک یا سایر پزشکان مراقبت‌های بهداشتی برای همه مهم است. نوجوانان، اما اگر به فکر فعال شدن از نظر جنسی هستید، اهمیت ویژه ای دارند. پزشک یا سایر پزشکان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند در مورد راه‌های پیشگیری از بارداری و بیماری‌های مقاربتی و همچنین نیاز به آزمایش منظم برای بیماری‌های مقاربتی از جمله HIV با شما صحبت کنند.
از آنجایی که بیماری‌های مقاربتی می‌توانند قسمت‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهند و برخی علائم ایجاد نمی‌کنند، مهم است که صادقانه با پزشک خود در مورد رفتار جنسی خود صحبت کنید تا آزمایش مناسب انجام شود.
جمع بندی
در این مقاله از داروچی به معرفی ، بررسی بیماری‌های جنسی و مقاربتی پرداختیم. تا با بیانی ساده این بیماری‌ها را توضیح و بررسی کنیم.
امروزه با افزایش فعالیت جنسی در بین افراد ، خطر ابتلا به بیماری‌های جنسی و همچنین عفونت‌های جنسی نیز بیشتر شده. که این امر سبب شده افراد بیشتر به فکر پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌های پر دردسر باشند.